எண்ணச்சிதறல்கள் -19

கம்பன் வழி

Dear all,

This week I felt it would be fitting to write about a song that highlights the genius of Kannadasan, considering that his 94 Th birthday was just celebrated a few days ago.

Kannadasan openly acknowledged that the few hundred songs he learnt from கம்பராமாயணம் has paved the way for making an entire career of him writing song lyrics and earning his bread. A few lines from one of his கவிதைகள் expresses the devotion and respect he had towards கம்பன்:

“ காலமெனும் ஆழியிலும்
காற்றுமழை ஊழியிலும்
சாகாது கம்பனவன் பாட்டு – அது
தலைமுறைக்கு எழுதிவைத்த சீட்டு”

Now a few lines from கம்பராமாயணம் before you explore how Kannadasan used this in his song: Viswamithra here praises Rama –

“ மை வண்ணத்து அரக்கி போரில்
(referring to dark coloured அரக்கி தாடகை)
மழை வண்ணத்து அண்ணலே!
(கார்மேக (மழை) வண்ணா – ராமர் “blue”)
உன் கை வண்ணம் அங்குக் கண்டேன்;
(“கை வண்ணம்” – his valour in killing the demon)
கால் வண்ணம் இங்குக் கண்டேன்”
( “கால் வண்ணம்” refers to Rama stamping on a stone and resurrecting அகலிகை from her curse).

Now கண்ணதாசன் takes inspiration from this and pens a song for the movie “பாசம்”. MSV’s subtleties and PBS’s masterful singing make this a beautiful melody.

Notice how கண்ணதாசன் uses the same word to bring out different meanings throughout the song.
“ பால் வண்ணம் பருவம் கண்டு
வேல் வண்ணம் விழிகள் கண்டு
மான் வண்ணம் நான் கண்டு வாடுகிறேன்”
( In the above three lines the word “வண்ணம்” implies “similar to” or “போல”)

“கண் வண்ணம் அங்கே கண்டேன்
கை வண்ணம் இங்கே கண்டேன்
பெண் வண்ணம் நோய் கொண்டு வாடுகிறேன்”
( Now “வண்ணம்” means “beauty”)

Also notice that the pallavi and charanam are made up of only two long sentences (rather than the traditional multiple ones).

Now to the Charanams: The context is that the woman tries to engage the man in her love but he hesitates. He is a thief and doesn’t want to fall in love with an innocent girl. Not knowing this, the woman asking her man about his reluctance in the relationship:

“கன்னம் மின்னும் மங்கை வண்ணம்
உந்தன் முன்னம் வந்த பின்னும்
அள்ளி அள்ளி நெஞ்சில் வைக்க ஆசை இல்லையா?
கார் வண்ண கூந்தல் தொட்டு
தேர் வண்ண மேனி தொட்டு
பூ வண்ண பாடம் சொல்ல எண்ணம் இல்லையா?

In the above paragraph “வண்ணம்” denotes “form” or “colour”. On top of sticking to the use of “வண்ணம்”, the சந்தம் is impeccable.

In the next Charanam the man replies:
“மஞ்சள் வண்ன வெய்யில் பட்டு
கொஞ்சும் வண்ண வஞ்சி சிட்டு
அஞ்சி அஞ்சி கெஞ்சும் போது ஆசையில்லையா?
நேர் சென்ற பாதை விட்டு
நான் சென்ற போது வந்து
வா வென்று அள்ளிக் கொண்ட மங்கை இல்லையா?”

The last line – “ நேர் சென்ற பாதை விட்டு
நான் சென்ற போது வந்து…” hinting to her about his wrong ways and the reason for his reluctance. The story summed up in one line – so characteristic of கண்ணதாசன்.

The last Charanam is a conversation again between them: beautiful lines –
“பருவம் வந்த காலம் தொட்டு
பழகும் கண்கள் பார்வை கெட்டு
என்றும் உன்னை எண்ணி எண்ணி ஏங்கவில்லையா?”

“நாள் கண்டு மாலையிட்டு
நான் உன்னை தோளில் வைத்து
ஊர்வலம் போய் வர ஆசை இல்லையா?”

A spark from கம்பர் ignited கவிஞர் for this beautiful song.

It’s often said “Imitation is the best form of flattery”:
கம்பன் வழிபாடு
கம்பன் வழி பாடு
கண்ணதாசன் கம்பதாசன்