கண்ணதாசன் – 21

Dear all,

A mark of a great lyricist is to accurately depict the views of the character he writes the song for with clarity and simplicity. This week wanted to bring up a song with perspectives most people may not agree with (and hence may not like my song selection too). But it is precisely this unapologetic audacious writing of Kavignar that impressed me. One can see his personal life and views spilling over into the song and that makes his writing more convincing and forceful.

The song is from the movie “வசந்த மாளிகை” – composed by K. V. Mahadevan.

The composition is smartly structured -The first few lines of the charanams are first sung by a female voice in a softer tune and tone – then repeated by TMS (for the hero Sivaji) in a boisterous voice – accurately reflecting the tone of an uninhibited drunk person.

“ஏன்… ஏன்…. ஏன்……

ஒரு கிண்ணத்தை ஏந்துகின்றேன்

ஏன்.. ஏன்.. ஏன்..

பல எண்ணத்தில் நீந்துகின்றேன் ஏன்…

ஏன்.. ஏன்.. ஏன்..”

Pallavi is cleverly written – starts with the hero (his conscience) asking a question “ஏன்”. Then Kannadasan uses two acts finishing with “ஏன்” – ஏந்துகின்றேன் and நீந்துகின்றேன் merging beautifully with his question “ஏன்”.

The first Charanam describes his indulgence and the intoxication it brings him (Read the charanams aloud to enjoy the சந்தம்):

“தக்கத் தகதிமி தாளம் ஜதியோடு

தையல் நடமாட

அவள் மையல் உறவாட

இரு பக்கத்திலே சில பட்டு முகத்தினர்

தொட்டு விளையாட

கை கட்டு வளையாட…

ஹா ஹா…”

( “Ha Ha” – conveys the clear intent of the character to seek sinful pleasures and not repent a bit).

In the next Charanam the character justifies his recklessness and immoderation (answering his conscience and the society that may question his morality):

“சொர்க்கம் இருப்பது உண்மையென்றால்

அது பக்கத்தில் நிற்கட்டுமே

வெறும் வெட்கங்கள் ஓடட்டுமே

இந்த கொக்குக்கு தேவை

கூரிய மூக்கினில் சிக்கிடும் மீன் மட்டுமே

இதன் தேவைகள் வாழட்டுமே

ஹே.. ஹே…”

The last Charanam escalates even further and brings out the ego maniac inside the inebriated character:

“கட்டழகானதோர் கற்பனை ராஜ்ஜியம்

கட்டி முடிந்ததடா

அதில் கட்டில் அமைந்ததடா

கொடும் சட்டங்கள் தர்மங்கள் ஏதுமில்லை

இன்பச் சக்கரம் சுற்றுதடா

ஹ ஹா ஹா ஹா

அதில் நான் சக்கரவர்த்தியடா

ஹே.. ஹே…”

(Self-absorption at its peak that cannot be stated more explicitly and poetically).

This song was a huge hit and was an inspiration to several other songs over the years for Kannadasan himself ( சொர்க்கம் மதுவிலே) and Vaali (கிண்ணத்தில் தேன் வடித்து கைகளில் ஏந்துகிறேன்).

Self indulgence in sinful pleasures, usually looked down upon – here elevated and substantiated poetically perfectly by Kannadasan. He never hid his weaknesses in real life and this song validated his inner personal beliefs. One may disapprove of the sentiments conveyed but can’t deny the aura of Kannadasan the lyrics bring about.