A complex lullaby
Dear all,
It is very uncommon that the music, lyrics and rendition blend perfectly bringing out every subtle emotion the situation and the song demands. When that happens, a time defying classic is born. It is all the more precious when the situation for the song is unique, abstract and immensely challenging.
This week picked a song that captures and controls your senses and makes you feel the emotions. Will use this song to deliberately highlight three legends who have competed to better each other, in the end giving us a song of the highest caliber. The song is from the movie “அக்னி சாட்சி”.
The movie and particularly this song is about a husband coping with his wife’s schizophrenia. The song starts with strings that are rhythmic implying various thoughts gently oscillating inside the mind. Clock shows the time past midnight and Saritha emotes the paranoia and the restlessness that it brings about perfectly.
Husband senses the wife’s restlessness and wants to help her sleep. Voice conveys his love, empathy and the pain seeing her in that state.
இனிமை, குழைவு, கெஞ்சல், வேதனை, பரிதாபம், இயலாமை – amalgamated in the singing – only SPB can bring so many characteristics and emotions into one song. Pallavi starts as SPB sings it like a lullaby.
“கனா காணும் கண்கள் மெல்ல
உறங்காதோ பாடல் சொல்ல
நிலாக்கால மேகம் எல்லாம்
உலாப் போகும் நேரம் கண்ணே”
Lyrics sublime – “கனா காணும் கண்கள் மெல்ல; உறங்காதோ பாடல் சொல்ல” – how can you dream before you sleep? Here Vaali implies the visual hallucinations and the altered sense of reality (akin to a dream) that is typical of schizophrenia, by the line – “கனா காணும் கண்கள் மெல்ல”.
The BGM in the first interlude is a harsh piano that almost brings a headache – makes one feel the distress from cacophony of multiple thoughts bombarding the schizophrenic mind. MSV deviates from the very music (மெல்லிசை) that defines him and uses this jarring BGM to depict the state of mind and makes us feel the pain. The jarring music slowly decays into an organised tune paralleling the settling of her thoughts, leading us into the first charanam – Just Brilliant!!!
In the first charanam the husband expresses the state of his wife’s mind:
“குமரி உருவம் குழந்தை உள்ளம்
ரெண்டும் ஒன்றான மாயம் நீயோ
தலைவன் மடியில்
மகளின் வடிவில் தூங்கும் சேயோ
நொடியில் நாள்தோறும் நிறம் மாறும் தேவி
விடை தான் கிடைக்காமல் தடுமாறும் கேள்வி
விளக்கு ஏற்றி வைத்தால் கூட
நிழல் போலத் தோன்றும் நிஜமே”
Note the millisecond smile SPB is able to pull off when he says “குழந்தை” for the first time – unique and impressive.
மாயம் செய்கிறார் SPB குரலில் “மாயம்” பாடும் போது.
வாலி aptly sums up the husband’s anguish and his eternal wait for a remedy:
“நொடியில் நாள்தோறும் நிறம் மாறும் தேவி
விடை தான் கிடைக்காமல் தடுமாறும் கேள்வி”
In the next two lines he alludes to the sense of altered reality which is so characteristic of this illness:
“விளக்கு ஏற்றி வைத்தால் கூட
நிழல் போலத் தோன்றும் நிஜமே”
The second interlude BGM in stark contrast starts with a soothing single guitar – again in sync with the organised thoughts that are verbalised by the heroine. Soon after the music degenerates into the loud dissonance mirroring the scattered thoughts. They slowly fade and second charanam starts:
“புதிய கவிதை புனையும் குயிலே
உண்டான காயம் என்ன
நினைவு அலைகள் நெருப்பில் குளிக்கும்
பாவம் என்ன
கிழக்கு வெளுக்காமல் இருக்காது வானம்
விடியும் நாள் பார்த்து இருப்பேனே நானும்
வருங்காலம் இன்பம் என்று
நிகழ்காலம் கூறும் கண்ணே”
The best lines of this song are in this charanam:
“புதிய கவிதை புனையும் குயிலே” – the word “புனையும்” means inventiveness. A precise word skillfully inserted by வாலி – sums up the victim’s paranoia leading to accusations and fictional narratives caused by her delusions and hallucinations.
Random rapid thoughts that come out in all forms so unpredictable and chaotic hurting the sufferer narrated by the lines – “நினைவு அலைகள் நெருப்பில் குளிக்கும் பாவம் என்ன”. A masterpiece composition by Vaali.
Now the husband resorts to the most common coping mechanism in a desperate situation – immense and sometimes irrational hope:
“கிழக்கு வெளுக்காமல் இருக்காது வானம்
விடியும் நாள் பார்த்து இருப்பேனே நானும்
வருங்காலம் இன்பம் என்று
நிகழ்காலம் கூறும் கண்ணே”
Music deliberately seems disorganised, disjointed at times and unpredictable like the haphazard indiscriminate thoughts that define this illness. MSV depicts the unpredictability of the mind by his BGM. Singing emotes the husband’s love, distress and yearning – all in a soothing flowing voice that sounds like a lullaby.
The entire story line narrated in this song by Vaali. So many medical aspects indirectly hinted in this song – makes you wonder where and how he researched all these in the pre-google era!!!. Complex stuff in simple yet potent words. A song envisaged and executed immaculately by the three legends!!
Recent Comments