The various dimensions of love – Part V – Longing
Dear all,
This week picked a song that is relatively light and easy to comprehend, but still reveals intense love and showcases the vast expanse of Bharathi’s imagination. பாரதி as always uses astonishing adjectives and finds new words to express his emotions and in the process educates us immensely. He glorifies Kannamma using analogies of the highest order and finds her extremely irresistible.
I picked the version from the movie “கண்டு கொண்டேன் கண்டு கொண்டேன்.” ARR has let Hariharan take the limelight and plays very soft BGM for most part accentuating the effect beautifully – a perfect example of “less is more”.
சுட்டும் விழிச் சுடர் தான் கண்ணம்மா சூரிய சந்திரரோ
( The flame emanating from your piercing eyes are akin to the sun and moon).
Bharathi starts with a very potent adjective – “ சுட்டும் விழிச் சுடர்”. The literal meaning of “சுட்டும்” is pointing, but in this context, பாரதி uses it cleverly to describe her piercing eyes. It is this selection of uncommon words and their usage in unusual circumstances to produce an overwhelming effect that sets பாரதி stratospheres ahead of the rest.
வட்டக் கரிய விழி கண்ணம்மா வானக்கருமை கொலோ
( A beautiful line!!! – Have the dark skies imbibed the black colour from the pupil of your eyes? – he asks)
பட்டுக் கருநீலப் புடவை பதித்த நல்வயிரம்
நட்ட நடுநிசியில் தெரியும் நட்சத்திரங்களடீ
(“Your silken saree, hued a midnight blue,
With dazzling diamonds embedded bright are like the twinkling stars seen in the darkest hour of the night”)
Can you get more poetic than this?
சோலை மலரொளியோ நினது சுந்தரப் புன்னகை தான்
( “The cheer the garden flowers emanate are a mere reflection of your beautiful smile”)
நீலக் கடலலையே நினது நெஞ்சின் அலைகளடீ
(“ The waves of the sea are just the resonants of your heart”).
கோலக் குயிலோசை உனது குரலின் இனிமையடீ
வாலைக் குமரியடீ கண்ணம்மா
மருவக்காதல் கொண்டேன்
“வாலைக் குமரி” – an exotic adjective used again. “வாலை” – here likely means a form of “Sakthi” ( also can mean a girl who has not attained her puberty).
“மருவக்காதல் கொண்டேன்” – மருவு – has several meanings – one of which is a “marriage ceremony”. Here I feel he expresses his desire to marry her and justifies his love and desire for a long lasting relationship.
The next paragraph vividly depicts his yearning for her:
சாத்திரம் பேசுகிறாய் கண்ணம்மா சாத்திரம் ஏதுக்கடீ
ஆத்திரம் கொண்டவர்க்கே கண்ணம்மா சாத்திரமுண்டோடீ
(Why are you talking tradition and norms Kannamma?
For those who are impatient do these apply?)
மூத்தவர் சம்மதியில் வதுவை முறைகள் பின்பு செய்வோம்
காத்திருப்பேனோடீ இது பார் கன்னத்து முத்தமொன்று
( “வது” – “Bride”.
“Assent from elders and ceremonies to make you a bride can wait for later. Won’t wait that long; here is a kiss on your cheek”)
Quite cheeky I say!!!).
பாரதி என்றும்
வியக்க வைக்கும் விசித்திரன் !!!!
Recent Comments