கபிலர் வழியில் கண்ணதாசன்
Dear all,
Tamil language invoked five different poetic landscapes in which the poems were set. The poem utilises the background elements specific for that landscape in its imagery and descriptions. குறிஞ்சித்திணை refers to the hills and their surrounding landscape. Any song using this landscape to deliver its message could be categorised as குறிஞ்சி பாடல். Among the many eminent தமிழ் poets, கபிலர் has penned the most குறிஞ்சிப்பாடல்கள்.
This week’s song follows suit and is one of my favourite tamil movie songs happening in the குறஞ்சி landscape. The song extends beyond the conventional ideas derived from hills and mountains highlighting the lyricist’s breadth of imagination.
Movie: முள்ளும் மலரும்
Music: Ilaiyaraja
Singer: K. J. Yesudas
Lyricist: கண்ணதாசன்
The song starts with one of the best movie song hummings ever in my opinion. The humming makes you want more and at the same time brings you the satiety of listening to the entirety of a beautiful song. Violins and flutes underline the emotions.
One of the characteristic human behaviours depicted in குறிஞ்சித்திணை is the clandestine meeting of young lovers. Is it serendipity or thoughtful use of Kurinji thinai for this song in the movie when for the first time the two lovers (Sarathbabu and Shoba) start to have feelings for each other?
ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் செந்தாழம் பூவில் வந்தாடும் தென்றல் என் மீது மோதுதம்மா பூ வாசம் மேடை போடுதம்மா பெண்போல ஜாடை பேசுதம்மா அம்மம்மா ஆனந்தம்
The tabla beats in the background, just soak your attention completely – the genius of Ilayaraja. Shenoy and flute take over as the hill is being climbed. The chirping of birds been used as an instrument punctuating the flute – every bit adding to the beauty of the song.
Now let’s see how Kannadasan visualises the Kurinji landscape to provide descriptions so imaginative and unique:
வளைந்து நெளிந்து
போகும்பாதை மங்கை மோக
கூந்தலோ
(The winding roads equated to the lengthy wavy hair of a young woman)
மயங்கி மயங்கி
செல்லும் வெள்ளம் பருவ
நாண ஊடலோ
(The water flow down the hill stuttering due to twists and turns the rocks bring in. Our poet sees similarity with the shy quarrels that a certain age brings in the woman. It just comes and goes briefly like the stuttering flow of water!!!!)
ஆலங்கொடி மேலே
கிளி தேன் கனிகளை தேடுது
ஆசை குயில் பாஷை இன்றி
ராகம் என்ன பாடுது
காடுகள் மலைகள் தேவன் கலைகள்
( The artistry of the MAKER seen evidently all around in this particular landscape by our poet).
The next Charanam is even more imaginative:
“அழகு மிகுந்த
ராஜகுமாரி மேகமாக
போகிறாள்
(The entire cluster of clouds seen as a princess – imagine a princess just gliding along with a long flowing dress and you will feel that the comparison is apt)
ஜரிகைநெளியும் சேலை கொண்டு
மலையை மூட பார்க்கிறாள்
( The frills of her dress sliding and covering the hills – just beautiful visualisation).
“பள்ளம் சிலா்
உள்ளம் என ஏன்
படைத்தான் ஆண்டவன்
( Its common to use the peaks of the mountain to scale someone’s heights. கண்ணதாசன் – uses the opposite of this – the bottom of the valley to describe a dark heart – very original and profound thought)
பட்டம் தர தேடுகின்றேன்
எங்கே அந்த நாயகன்
மலையின் காட்சி
இறைவன் ஆட்சி”
“இளைய பருவம்
மலையில் வந்தால் ஏகம்
சொர்க்க சிந்தனை
(“ஏகம்” here means “only” or “unique”)
இதழை வருடும் பனியின் காற்று
கம்பன் செய்த வர்ணனை
(The cold breeze that caresses the lips is as delightful as Kambar’s vivid imagination – this line shows how much Kannadasan admired Kamban? He uses Kamban as his gold standard )
ஓடை தரும்
வாடை காற்று வான்
உலகை காட்டுது
உள்ளே வரும் வெள்ளம் ஒன்று
எங்கோ என்னை கூட்டுது
(All these sounds and sights bring a flood of joy inside the poet – in a way the listener feels all this too).
The last two lines sum up my thoughts about this song.
“மறவேன் மறவேன்
அற்புத காட்சி”
நனைந்தேன் மகிழ்ந்தேன் நினைந்தேன்
கபிலரையும், கம்பனையும்
அவர்களை நினைஊட்டிய
கண்ணதாசனையும்!!!!
Recent Comments