எண்ணச்சிதறல்கள் – 61

தென்றலின் கதை

Dear all,

A lyricist sometimes is tasked with a song that needs expression of delicate things such as physical intimacy. Lyricist then has to convey the obvious without actually being able to say it overtly. If this was not challenging enough, emotions attached to the particular situation need to be brought out. It gets even more difficult when the relationship is between a king and his queen. The song now has to convey their intimacy highlighting the authority of the king, the greatness of his kingdom, the virtues of the queen and her shy willingness !!!. All of the above expressions constrained by the tune given to them and the short time they have to bring out the product – an almost impossible task – isn’t it?

Not if you are Kannadasan. He goes one level higher and narrates the events bringing out every single aspect discussed in the form of biography of “தென்றல்”. Leaves you puzzled – doesn’t it? A biography of தென்றல் to express intimacy? That’s the genius of the legend.

Movie: திருவிளையாடல்
Music: K. V. Mahadevan
Singers: PBS and S. Janaki
Lyricist: Kannadasan

The kingdom of Madurai is ruled by the Pandya king Shenbagapandian. The song happens in a private evening he is having with his queen. Look at the wealth of information கண்ணதாசன் imparts in the lines of this difficult song:

“பொதிகை மலை உச்சியிலே புறப்படும் தென்றல்”
(Pothigai hills are present in the border of Tamil Nadu and Trivandrum. தென்றல் is typically wind that blows from the south. Pothigai hills located south of Madurai – roughly 150 km from Madurai by a birds flight) – See how Kannadasan uses the lines to tell the audience where the kingdom is located first up.

Next line talks about the purity of the queen and the naughtiness of the southern breeze:
“ஆடை பூட்டி வைத்த மேனியிலும் தவழ்ந்திடும் தென்றல்”

The next lines sum up the previous two:
“பதி மதுரை வீதியிலே வலம் வரும் தென்றல்
இந்த பாண்டியனார் பைங்கிளியை தீண்டிடும் தென்றல்”

The dual nadaswarams in the first interlude are mesmerising. The mischiefs the தென்றல் plays on the queen :
“கார் குழலை நீராட்டி கண்ணிரண்டை தாலாட்டி
தேனிதழில் முத்தமிட்டு சிரித்திடும் தென்றல்
வண்ண தேகமெங்கும் நீரெடுத்து தெளித்திடும் தென்றல்
தேகமெங்கும் நீரெடுத்து தெளித்திடும் தென்றல்”

The next few lines are brilliant. Extremely poetic, conveying the physical closeness of the duo without crossing any lines of decency or breach of their privacy:
“கட்டிலிலே சேர்ந்திருக்கும் காதலர்கள் மேனியிலே
வட்டமிட்டு பாதை தேடி மயங்கிடும் தென்றல்
போக வழியில்லாமல் வந்த வழி சுழன்றிடும் தென்றல்
வழியில்லாமல் வந்த வழி சுழன்றிடும் தென்றல்”
(Kannadasan on purpose uses the first Charanam to hype the “தென்றல்” and reflects its ability to be able to caress even the well guarded queen at its will. But even it couldn’t get any space to traverse between the couple. The தென்றல் unable to find a way past the intimate couple, swirls around, gives up and retreats!!!. – just a wonderful imagination).

Now the majesty of the king and his flag and how தென்றல் becomes an essential part of the legacy:
“வான் பறக்கும் கொடியினிலே
மீன் பறக்கும் மதுரையிலே
(மீன் – emblem in Pandyas flag)
தான் பறந்து ஆட்சி செய்யும் தளிர் மணி தென்றல்
அது வான் திறந்த போது வந்த வாலிப தென்றல்
வான் திறந்த போது வந்த வாலிப தென்றல்”

The last Charanam is a funny take on the cunningness of the தென்றல்:
“கன்னியர்கள் மேனியிலே கலந்து வரும் வேளையிலும்
தன்னுடலைக் காட்டாத தந்திர தென்றல்
ஆளும் தென்னவர்க்கும் அஞ்சாத சாகச தென்றல்
தென்னவர்க்கும் அஞ்சாத சாகச தென்றல்”

A soothing song very much like the தென்றல் it describes.

காதல் இயற்கையானது – அறிவோம்
இங்கு இயற்கை காதலானது
கண்ணதாசனால்!!!!